×

شهر چیست؟ از قدیم تا معاصر + ببینید و بخوانید

  • کد نوشته: 14901
  • ۱۴۰۲/۰۶/۲۳
  • دیدگاه‌ها برای شهر چیست؟ از قدیم تا معاصر + ببینید و بخوانید بسته هستند
  • شهر به گزارش ساخت آپارتمان : شهر؛ سکونت‌گاهی، نسبتاً بزرگ و دائمی است. طراحی مسجد مدرن سازمان ملل متحد، در سال ۱۳۶۷ خورشیدی، شهر را چنین، تعریف می کند: شهر، مکانی با تراکم بالای جمعیت و مرکزیت سیاسی، اداری و تاریخی است که در آن، فعالیت اصلی مردم، غیر کشاورزی است و دارای مختصات شهری بوده […]

    شهر چیست؟ از قدیم تا معاصر + ببینید و بخوانید

    شهر

    به گزارش ساخت آپارتمان : شهر؛ سکونت‌گاهی، نسبتاً بزرگ و دائمی است. طراحی مسجد مدرن سازمان ملل متحد، در سال ۱۳۶۷ خورشیدی، شهر را چنین، تعریف می کند:

    شهر، مکانی با تراکم بالای جمعیت و مرکزیت سیاسی، اداری و تاریخی است که در آن، فعالیت اصلی مردم، غیر کشاورزی است و دارای مختصات شهری بوده که از طریق دولتی محلی، اداره می شود.

    مرکز شهر

    به مناطق اصلی و میانی هر شهر که معمولاً قلب تجاری آن شهر به حساب می‌آیند مرکز شهر گفته می‌شود. در اصل در گذشته شهرها به صورت شبکه‌های مختلفی بوده در اغلب این شبکه‌ها تمام خیابانها به سمت قسمت مرکزی شهر بود که در این قسمت مرکزی کلیسای بزرگ یا معابد و همچنین دستگاه حکومتی و اکثر ادارات وفعالیتهای مهم شهری قرار داشت و مردم روزها از حومه شهر به سمت مرکز می آمدندو شبها به خانه هایشان باز میگشتند .

    کاربرد در کشورهای گوناگون

    در کشورهای مختلف عبارات گوناگونی برای اشاره به مرکز شهر به کار می‌رود که تقریباً معنایی مشابه دارند. ناحیه تجاری مرکزی که به اختصار سی بی دی CBD نامیده می‌شود عنوان دیگری برای اشاره به مرکز شهر است. در آمریکای شمالی از واژه downtown داون تاون (هسته شهر) برای این منظور استفاده می‌شود.

    ایران

    در ایران، عبارت «مرکز شهر» و برابر انگلیسی آن یعنی City centre در تابلوهای راهنمایی و رانندگی در خیابانها و جاده‌ها به کار می‌رود اما معمولاً مرکز شهر فاقد محدودهٔ معینی است. بطور سنتی مرکز شهرهای ایران شامل بازار و مناطق اطراف آن می‌شود که هسته قدیمی و اولیه شهر را تشکیل می‌دهد.

    جنبش پیاده گستری، رویکردی نو در احیا مراکز شهری

    امروزه موضوع احیای بافتهای مرکزی شهرها و توسعه پایدار آن، به صورت یک مساله ای مهم در برنامه-ریزی های شهری در آمده است. طراحی یک مدرسه در طول دهه های گذشته، اتکای بیش از حد شهرسازی مدرن به نیازهای حرکت سواره و غفلت از حفظ و ساماندهی فضاهای پیاده که افول ارزشهای اجتماعی، فرهنگی، بصری و کاهش کیفیت محیط شهری را در این بافتها به همراه داشت، انتقادات زیادی از سوی صاحبنظران مسایل شهری را در مورد شهرسازی مدرن مطرح ساخته است. شدت این انتقادات بیشتر متوجه کیفیات کالبدی-فضایی و جنبه های نامطلوب اجتماعی حاصل از این نظام شهرسازی بوده است. در این راستا، از راهکارهایی که برای طرح شهر مطلوب شهروندان در برابر اوضاع نابسامان شهرسازی مدرن، در عرصه شهرسازی جهان مطرح شده، می توان به «جنبش پیاده گستری» اشاره نمود. این جنبش، نه تنها سیمای کالبدی مراکز شهری را عوض کرده، بلکه تغییرات نوینی را در ارتقای کیفیت زندگی شهری و رفتار اجتماعی مردم به وجود آورده است. با روش تحلیلی-اسنادی و با استناد به مطالعات و بررسی های میدانی در رابطه با محور پیاده تربیت، با هدف بررسی و شناخت بیشتر خاستگاه مکانی و زمانی زایش و پویش محورهای پیاده به عنوان بستر کالبدی حیات مدنی و تعاملات اجتماعی شهرها در راستای انتظام بخشی و ساماندهی مراکز کهن شهری به رشته تحریر در آمده است. یافته های تحقیق، حاکی از آن است که ساماندهی این محور در بافت مرکزی شهر موجب انطباق آن با سیاستهای پیاده گستری شده است؛ به گونه ای که پس از اجرای آن، مکانهای تجاری و کاربری های مرتبط با آن رونق گرفته است و با این روند، پیاده راه تربیت، نوید بخش چشم انداز روشن توسعه فضاهای تجاری و تفریحی بوده، با پذیرش گروههای مختلفی از شهروندان، زمینه ای برای بالا بردن کیفیت زندگی اجتماعی و غنا بخشیدن به فضای شهری در بافت قدیم فراهم نموده است

    هسته های مرکزی شهرهای ایران ، به ویژه درحوزه بافت های کهن  و تاریخی ، طراحی رستوران در هتل که زمانی در اوج سرزندگی قرار داشتند ، اکنون رو به افول نهاده اند. سرزندگی دیرینه  این عرصه های ماندگار نتیجه کنش سازنده جمعی نیاکانی بودند که نیکویی کردار و گفتار و رفتار  خود را بر بناها و بافت های آبادی ها و شهرهای خود آذین بسته و متبلور نمودند .

    هر شهری پتانسیل والائی و خوب بودن را دارد. رمز گشایی کیفیت های ذاتی ،که نشان دهنده‌ی ویژگی های منحصر به فرد یک مرکز شهر است اساس ساخت مکان های به یاد ماندنی فضاهای آرامش بخش و انرژی بخش و محیط های غنی می باشد . سلامت مرکز شهر برای توسعه اقتصادی شهر و منطقه فراگیر آن نقش حیاتی دارد .مدیران و تصمیم سازان و تصمیم گیران باید با مشارکت مستمر در طراحی حساس ، توسعه با کیفیت بالا و عمل گرایی اقتصادی به تعهد خود نسبت به توسعه و ارتقائ کیفی محیط عمل نمایند.

    راه‌‌های کاهش مشکلات ترافیک در شهرها  

    مراکز اصلی شهرها به ندرت خلوت هستند. مشکلات ناشی از ترافیک در همه جای دنیا موجب نارضایتی مردم است. ترافیک زیاد موجب تاخیر در انجام امور شهری و کاهش بازدهی اقتصادی فعالیت‌‌های شهروندان، افزایش آلودگی هوا و آلودگی صوتی و اثرات منفی بر محیط زیست و هم‌چنین ایجاد خستگی و استرس ناشی از رانندگی در ترافیک‌‌های سنگین برای شهروندان می‌شود.

    هم‌‌چنان که شهرها گسترش می‌‌یابند، به تعداد خودروهایی که فضای خیابان‌‌ها را اشغال می‌کنند، هم اضافه می‌‌‌‌شود و افزایش حجم ترافیک به یک مشکل اساسی تبدیل می‌‌شود. برخی از راه‌کارهای حل این معضل، شامل گسترش حمل و نقل عمومی، توجه ویژه به برنامه‌‌ریزی شهری و اجباری شدن استفاده از خودروهای همگانی برای جابه‌‌جایی کارمندان و پرسنل سازمان‌‌ها و اداره‌‌ها است.

    حمل و نقل عمومی

    یکی از راه‌‌های مقابله با ترافیک، پرداختن ویژه به حمل و نقل عمومی است. استفاده از مسیرهای ویژه برای اتوبوس، احداث پارکینگ و ارائه‌‌ی خدمات به شهروندانی که خودروی خود را در این پارکینگ‌‌ها می‌‌گذارند و از سیستم‌‌های حمل و نقل عمومی برای رفتن به مراکز اصلی شهر استفاده می‌کنند، سرمایه‌‌گذاری برای ایجاد سیستم‌‌های حمل و نقل عمومی سریع مثل مترو یا اتوبوس‌‌های تندرو، از راه‌‌های مدیریت ترافیک هستند.

    برنامه‌‌ریزی شهری

    یکی از مسائلی که موجب افزایش حجم ترافیک می‌‌شود، گسترش شهرها و جابه‌‌جایی روزانه‌‌ی افرادی است که در مناطق حومه‌‌ی شهر زندگی می‌کنند و به مراکز اصلی شهر رفت و آمد می‌نمایند. این سفرهای روزانه از حومه به مناطق مرکزی شهر، طراحی رستوران سنتی موجب گسترش ترافیک و مشکلات ناشی از آن می‌‌شود. ایجاد اماکن اقامتی موقت در مراکز اصلی شهر برای اسکان چند روزه‌‌ی این افراد و کاهش رفت و آمد آن‌‌ها از محل کار به مناطق مسکونی خود، می‌‌تواند تا حدی مشکلات ترافیک را کاهش دهد.

    استفاده از خودروهای همگانی برای سازمان‌‌ها و اداره‌ها

    در برخی از شهرهای بزرگ، اجرای این طرح در مدیریت ترافیک بسیار موثر بوده است. اجباری شدن استفاده از خودروهای عمومی برای دانش آموزان و کارکنان مدارس، مراکز تجاری و فروشگاه‌‌ها، دانشگاه‌‌ها و سایر سازمان‌‌ها برای رفت و آمدشان به محل کار، در ترویج فرهنگ استفاده از وسایل نقلیه‌‌ی عمومی بسیار موثر است.

    ترافیک همواره در مناطق شهری وجود دارد. برنامه‌ریزان شهری و مسئولان اجرایی و شهروندان، همگی بر ضرورت حل معضل ترافیک اتفاق نظر دارند. عاملی که مسئله را پیچیده‌‌تر می‌‌کند، به توافق نرسیدن بر نوع راه حل است.. طراحان شهری باید از طریق پروژه‌‌های دقیق به ایجاد فضای مورد نیاز جدید برای سامان‌دهی ترافیک بپردازند. برای طراحی و اجرای این طرح‌ها به اطلاعات دقیق، تجزیه و تحلیل اطلاعات و بودجه نیاز است.

    راه‌کارها:

    ۱- مناطقی که مشکل دارند و علت مشکل آن‌ها را پیدا کرده طراحی برخی از خیابان‌ها به گونه‌ای است که باعث توقف خودروها می‌شود و به اصطلاح راه‌ را بند می‌آورد. این خیابان‌ها را شناسایی و به جمع‌آوری اطلاعات لازم و تحلیل آن‌ها بپردازیم هم‌چنین باید تعداد ماشین‌هایی را که در مناطق مختلف شهر به طور میانگین در رفت و آمد هستند، محاسبه کنیم در اکثر موارد، در همان خیابان‌های ده‌‌ها سال پیش، تعداد ماشین‌های در حال رفت و آمد، چندین برابر شده است. در چنین مواردی یکی از اقدامات ضروری، ایجاد مسیر جدید تعریض خیابان است.

    ۲- یکی از راه‌های تامین بودجه و هم‌چنین کنترل کردن جریان ترافیک، دریافت عوارض و هزینه بابت عبور از برخی مناطق خاص و مرکز شهر است.

    ۳- گسترش حمل و نقل عمومی هم‌زمان با گسترش و تجهیز را‌ه‌ها هم از اقدامات لازم برای کنترل و کاهش ترافیک است. در مناطقی از شهرکه همیشه با معضل ترافیک روبه‌رو هستند، ایجاد یک سرویس حمل و نقل کارآمد و سریع، موجب کاهش قابل توجه تعداد خودروهای شخصی می‌شود.

    ۴- الگوهای توسعه‌ی شهری باید از جهت ایجاد سازمان‌ها و اداره‌های جدید و مکان‌هایی که محل تجمع افراد هستند، کنترل شوند. اگر همه‌ی سازمان‌ها و اداره‌ها در مراکز اصلی شهر ساخته شوند، موجب افزایش ترافیک و عبور و مرور در این مناطق می‌شوند. بنابراین باید بخشی از این سازمان‌ها را به حومه‌ی شهر انتقال داد و ساختمان‌های اداری جدید را در این مناطق ساخت. از این طریق می‌توان حجم وسیعی از بار ترافیک را به مناطق حومه و اطراف شهر انتقال داد و ترافیک را در همه‌ی نقاط شهر تعدیل کرد.

    ۵- توزیع مناسب و برابر امکانات و پیش‌رفت‌ها در نقاط مختلف شهر، طراحی یک مهد کودک عامل مهمی در کاهش بار ترافیک در نقاط پر ازدحام شهر است. کلیه‌ی امکانات رفاهی و شهری در مناطق مختلف شهر باید به صورت یکسان توزیع شود تا از جابه‌جایی‌های شهروندان از نقاط محروم از امکانات به نقاط پیش‌رفته و مجهز شهری کاسته شود.

    ۶- مطالعه و بررسی مناطق مختلف شهر از جهت تغییراتی که برای کنترل ترافیک در هر منطقه مورد نیاز است و مشخص کردن کوتاه مدت یا بلندمدت بودن ایجاد این تغییرات، بسیار ضروری است.

    تبریز یکی از شهرهای بزرگ ایران و مرکز استان آذربایجان‌شرقی است. تبریز سومین شهر بزرگ کشور پس از تهران و مشهد و بزرگ‌ترین شهر منطقه شمال‌غرب ایران و مناطق آذری‌نشین و قطب اداری، ارتباطی، بازرگانی، سیاسی، صنعتی، فرهنگی این منطقه شناخته می‌شود. طبق آخرین سرشماری صورت گرفته، جمعیت تبریز بالغ بر یک میلیون و ۴۹۴ هزار نفر بوده که با احتساب جمعیت ساکن در حومه شهر حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر است. طی سال‌های گذشته شاهد رشد جمعیت و افزایش تعداد خودروها در این کلانشهر بوده‌ایم اما زیرساخت‌های این شهر متناسب با افزایش جمعیت رشد و توسعه نداشته است، همین امر امروز سبب شده تا تبریز با معضل ترافیک و انتظار چندساعته رانندگان برای رسیدن به مقصد روبه‌رو باشد.

    ترافیک یکی از عواملی است که در سراسر جهان و همچنین در کشور ما و در شهر تبریز بسیار به چشم می خورد و به یکی از معضلات جامعه بشری تبدیل شده است. به همین خاطر خیابان های شهر تبریز در روزهای منتهی به آغاز مدارس، روزهای پر ترافیکی را پشت سر می گذارد به طوری که همه روزه در برخی ساعات از روز ترافیک تبریز حوصله آدم را سر می برد.

    متاسفانه در سالهای اخیر، توسعه خیابان‌های تبریز متناسب با افزایش تولید خودرو‌ها نبوده و این امر باعث افزایش ترافیک در شهری مثل تبریز شده است ادامه داد،مشکلات ترافیک به علت کم عرض بودن خیابان‌ها و افزایش خودرو‌ها، طراحی ناصحیح المانهای ترافیکی، ناهماهنگی های بین بخشی، عدم تامین پارکینگ و دیگر مسائل پیش آمده، مشکلات اجتماعی، روحی و روانی بسیاری برای شهروندان ایجاد کرده و بایستی مدیران شهری بدانند که توسعه بایستی متوازن و همگن باشد.

    به طور متوسط مردم جهان روزانه در حدود ۴۰ دقیقه از وقت شان را در ترافیک سپری می کنند و اگر در طول یک سال آن را حساب کنیم ۲۴۳ ساعت می شود که برای تلف کردن عمر در ترافیک بسیار زیاد است.گره های کوری که اتومبیل ها و ماشین ها در سطح خیابان های تبریز ایجاد می کنند، گاهی مواقع توسط رانندگان بی توجه به علائم راهنمایی و رانندگی، در برخی مواقع کم عرض بودن خیابان های مرکزی شهر و در برخی مواقع کمبود امکانات شهری و نیز عدم اتخاذ تدابیر ویژه توسط مدیران متخصص! این ترافیک تبدیل به راه بندان می شود.

    در شهر ما شاید وجود تعداد بسیار زیاد ماشین ها و همچنین استاندارد نبودن اتوبان ها دلیل اصلی ترافیک باشد.(اتوبان موج آبی پاسداران) این امر به مانند یک قیف عمل می کند که مقدار زیادی ماشین نمی توانند از یک گذرگاه کوچک عبور کنند و همین باعث به وجود آمدن ترافیک های سنگین می شود.باتوجه به این که در چند سال اخیر شهرداری تبریز به منظور گشایش گره های ترافیکی این شهر اقدامات زیادی انجام داده اما هنوز که هنوز است در برخی از ساعات روز شاهد ترافیک بسیار سنگینی در اغلب خیابان ها بخصوص هسته مرکزی این شهر هستیم.

    از جمله این اقدامات می توان راه اندازی خطوط ویژه اتوبوس های تندرو که بیشترین هزینه های در نظر گرفته شده به آن صرف ساخت میله های آهنین این طرح شد!، راه اندازی بزرگ ترین مرکز کنترل ترافیک کشور، نصب علائم ترافیکی به صورت گسترده در سطح شهر و… اشاره کرد که همه آنها به نوبه خود در کاهش بار ترافیکی کلانشهر تبریز نقش بسزایی دارند یا حداقل به گفته برخی مسئولان، به صورت موقت توانسته اند نقش مسکنی برای درد عظیم ترافیک تبریز عمل کنند.

    برخی معتقدند چاره رفع ترافیک کلافه کننده تبریز احداث خیابان های بیشتر است، به اعتقاد برخی ها احداث صرف خیابان نه تنها مشکلات ترافیکی تبریز را حل نمی کند، بلکه باعث به اشغال درآمدن سطح زیادی از خیابان ها توسط خودروها و وسایط نقلیه خواهد شد که لازمه آن ایجاد پارکینگ در اقصی نقاط شهر است و این امر نیز به نوبه خود مشکلات زیادی به همراه دارد.

    پارکینگ یکی از تسهیلات لازم در حوزه حمل و نقل است که وجود و مدیریت صحیح آن جزو ملزومات مدیریت ترافیکی شهرهاست و کمبود آن می تواند به تاثیرات نامطلوب فراوانی چون ایجاد پارک های حاشیه ای در داخل کوچه ها و ایجاد مزاحمت برای دیگران، افزایش پارک دوبله در خیابان ها، رعایت نکردن محدودیت پارک و… منجر شود و این موارد خود گره ترافیک شهری را کورتر می کند.

    این در حالی است که ساخت پارکینگ نیز مشکلات متعدد دیگری را در این شهر بویژه هسته مرکزی آن به دنبال دارد.

    با گسترش گره های ترافیکی در شهر تبریز، هر روز بیش از پیش ضرورت بهره برداری از متروی این شهر احساس می شود. با این وجود این پروژه بزرگ در پیچ وعده های مسئولین گیر کرده و این امر حتی صدای اعتراض اعضای شورای شهر را نیز در آورده است.

    ترافیک محدوده مرکزی شهر تبریز

    در یک شبکه ترافیک شهری، میادین و تقاطع ها معمولاً تعیین کننده ظرفیت شبکه هستند. ظرفیت اندک و تقاضای نامحدود با یکدیگر در ارتباط هستند؛ چرا که گنجایش اندک خیابان، موجب بالاتر رفتن تقاضای بدون پاسخ می‌شود موضوعی که در محدوده مرکزی شهر تبریز به لحاظ واقع شدن مراکزی همچون بازار، مراکز دولتی، بانک ها و ساختمانهای اداری از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در کنار این مسئله پارک دوبله خودرو ها که مانع از رفت و آمد روان خودروها می شود باعث ایجاد ترافیک سنگین شهری خصوصا در برخی ساعات روز می شود.

    تمرکز ایستگاههای اتوبوسرانی خط واحد در محدوده مرکزی و عدم توجه لازم به سایر نقاط شهر و شهرک ها یکی دیگر از عوامل بروز ترافیک در این محدوده است.

    سوق دادن مردم به استفاده از وسایل عمومی برای تردد به این محدوده ی شهر و یا حذف پارکینگ ها(سوق دادن اجباری مردم به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی در محدوده مرکزی شهر)،ممانعت از پارک کردن در خیابان های مرکزی و محدوده ی بازار،حذف دور برگردان های اضافی،ایجاد پل های هوایی برای تردد عابرین پیاده،افزایش ورودی های منتهی به مراکز شهر و بازار… از راه هایی است که منجر به کاهش ترافیک در محدوده مرکزی شهر تبریز یا بازار می شود.

    مترو

    مترو می تواند بخشی از حجم ترافیکی را در شهر تبریز کاهش دهد،طرح مطالعاتی مترو تبریز در سال ۸۰ کلید خورد و عملیات اجرایی آن نیز از سال۸۴ شروع شد.

    عدم توسعه شبکه خصوصی حمل و نقل

    متاسفانه شهر تبریز با اینکه از نظر سطح شبکه معابر در حد استاندارد می باشد. ولی از نظر سطح معابر شریانی درجه ۱ که نقش اصلی آنها حجم بالای جابجایی ترافیک است. فقیر می باشد.

    نبود پارکینگ و تشدید معضل ترافیک تبریز

    ورود بی‌‌رویه انواع وسایل نقلیه بخصوص خودروهای شخصی به خیابان‌های تبریز، طی سال‌های اخیر این شهر را با گره کور ترافیک و کمبود پارکینگ مواجه کرده است؛ مشکلی که برخی چاره رفع آن را احداث خیابان و برخی نیز ساخت پارکینگ می‌دانند، اما مسئولان سازمان ترافیک تبریز می‌گویند تنها راه چاره، توسعه حمل و نقل عمومی است.

    در حال حاضر حدود ۸۲ واحد پارکینگ (غیر از پارکینگ های حاشیه ای) اعم از عمومی و خصوصی در سطح شهر تبریز وجود دارد که ۱۸ درصد آنها را پارکینگ های عمومی و ۸۲ درصدشان را پارکینگ های خصوصی تشکیل می دهد.

    بسیاری از این پارکینگها در فاصله‌ی دورتری از محل کار و زندگی شهروندان قرار دارند و یا در بسیاری از این پارکینگها در ساعات شلوغ، جایی برای پارک وجود ندارد.

    ادارات

    بسیاری از ادارات و نهادها و سازمانها هرگز برای پارک خودروهای مراجعه کنندگان خود تسهیلاتی قائل نشده اند.اگر هر روز از مقابل ادارات و سازمانهای اداری و دولتی ما عبور کنیم ترافیک سنگین ایجاد شده در مقابل این ادارات را شاهد خواهیم بود.

    مرکز شهرتبریز: دارایی، بانک ملی، استانداری، طراحی نمای ساختمان در تهران فرمانداری، شهرداری

    مساجد

    مساجد یکی از مراکز پرتجمع مذهبی شهر ماست که تعدد و فعالیت گسترده‌ی آنها در گوشه و کنار این شهر حکایت از عمق علاقه و عقیده شهروندان تبریزی دارد. برخی از این مساجد به لحاظ پاره ای شرایط نظیر بزرگی، نام و شهرت و … از اقبال بیشتری برخوردارند. اما در این مساجد نیز به رغم برخورداری از نذورات مردمی و درآمدهای کلان از محل برگزاری مجالس ترحیم، اعتباری برای جای پارک خودروها تعریف و تعیین نشده است و باعث ایجاد ترافیک شدید در برخی نقاط می شوند.به عنوان مثال مسجد طوبی در آبرسان و مهدیه در نصف راه

    مدارس

    مدارس بزرگ و معروفی در شهر، فعال هستند که از قضا بسیاری از آنها از محوطه و حیاط بزرگی نیز برخوردارند. اما سرویس‌های دانش‌آموزی به هنگام سوار و پیاده نمودن دانش‌آموزان، از این محوطه‌ی بلا استفاده! استفاده نمی‌کنند. توقف این سرویسها در مقابل مدارس خود ترافیک خیابانهای پیرامون مدارس را تشدید می‌کند. و در این میان مدیریت این مدارس و مسئولان آموزش و پرورش، تعهدی به تامین پارکینگ مراجعه‌کنندگان خود احساس نمی کنند.

    بیمارستانها و مراکز درمانی

    بی شک پزشکان از درآمد بالایی در مقایسه با سایر مشاغل برخوردارند. گواه این ادعا نیز کثرت مراجعه‌کنندگان به مطبهای پزشکی و ترافیک عصرگاهی خیابانهای ۱۷ شهریور، پاستور جدید دوم، و مقابل بیمارستانهای شمس، شهریار، امام رضا، سینا، شهید مدنی، بهبود، ۲۹ بهمن،و به خصوص کلینیک شیخ الرئیس و … است.

    خیابانهای ۱۷ شهریور جدید، پاستور جدید و آزادی(حد فاصل مارالان تا آبرسانی) به عنوان سه رشته خیابانی که به عنوان کانون‌های اصلی استقرار مطب پزشکان معروف هستند، از کمترین امکانات پارکینگ برای مراجعه کنندگان خود برخوردارند. در حالی که اصولاً و باید، مراجعه کنندگان به این مراکز از امکانات پارکینگ رایگان برخوردار باشند.

    نمی‌توان قبول کرد که صاحبان این مطب‌ها و پزشکان در قبال دریافت حق ویزیتهای نسبتاً بالا، طراحی سینمای مدرن هیچ خدماتی برای خودروی مراجعه کنندگان خود ارائه ندهند. بنابرین باید پزشکان و مدیران مراکز درمانی نیز، در قبال هزینه‌های کلان دریافتی نسبت به تامین پارکینگهای اختصاصی رایگان برای مراجعه‌کنندگان خود اقدام نمایند.

    پس مراکز درمانی می بایست یا با احداث پارکینک های متعدد برای مراجعه کنندگان خود از حجم ترافیکی در مکان های فوق بکاهند و یا اعضای محترم شورای شهر نسبت به انتقال چنین مکان هایی من جمله کلینیک شیخ الرئیس به مکان دیگری در خارج از شهر اقدام نمایند.

    عدم رعایت مقررات پارک توسط رانندگان

    متاسفانه برخی از رانندگان نیز با مقررات پارک صحیح خودرو آشنا نیستند و با اهمال‌کاریها و بی‌توجهی‌های خود، تنها و تنها به دنبال حل مشکل خود هستند و بعد از یافتن جای پارک مناسب به اینکه چه بلایی به «ترافیک شهر» ما می‌آید کاری ندارند! توقف چند دقیقه ای آنها به توقف چند ساعته تبدیل می‌شود ضمن آنکه وضعیت پارک خودرو آنها نیزغیراصولی است. چرا که بسیاری از رانندگان به هنگام پارک خودرو خود، جای دو یا سه خودرو را بدون رعایت فاصله مناسب خودرو از سایر خودروها اشغال می‌کنند و بدین ترتیب خواسته یا ناخواسته، دانسته و یا ندانسته، فرصت پارک را از سایر خودروها می‌گیرند. لازم است در این زمینه نیز آموزش‌ها و اطلاع‌رسانی‌های مناسب توسط مسئولان ترافیکی شهر، رسانه‌های گروهی و حتی سایر شهروندان به اینگونه رانندگان ارائه شود، با رعایت این اصل توسط رانندگان نیز، صدها جای پارک مناسب دیگر به ظرفیت پارکینگی حاشیه‌ی خیابانهای شهر افزوده خواهد شد.

    عدم وجود مدیریت زمان سفرها از نظر توزیع زمانی سفرها

    یکی از روشهای ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضای حمل و نقل در وضع موجود و دوره­های آتی، انتقال ساعات اوج سفرها به سایر ساعات می باشد. لذا مطالعات لازم در این زمینه با توجه به شرایط سفرهای تبریز ضروری بنظر می رسد.

    باید ساعات تعطیلی ادارات و مدارس نیز طوری تنظیم شود تا شاهد تعداد زیادی ماشین در شهر نباشیم.

    همچنین باید پلیس به بحث کنترل  و فرهنگ سازی در بین شهروندان توجه زیادی انجام دهد.

    عدم وجود محدوده طرح ترافیک در شهر تبریز

    یکی دیگر از سیاست­های بهبود ترافیک، به ویژه در نقاط و مناطق پر تردد، تعیین مرز مشخص برای آن ناحیه و اعمال محدودیت­های خاص برای ورود برخی وسایل نقلیه به داخل آن است. سیاست محدودیت تردد در برخی معابر بخصوص نواحی مرکزی شهرها، یکی از سیاست­های موثر در کاهش بار ترافیکی است. بدیهی است اعمال چنین طرحی بایستی به موازات توسعه شبکه حمل و نقل همگانی، به ویژه در محدوده مرکزی و معابر مرزی طرح، همراه شود.

    عدم یکپارچگی سازمانی

    هماهنگی سازمانها و اداره های مختلف می تواند از ایجاد بعضی از سفرهای غیرضروری به شهر تبریز جلوگیری کند. مسافران ناچارند برای انجام بعضی از کارها و به علت عدم هماهنگی سازمانها از یک طرف شهر به طرف دیگر شهر سفر کنند.

    به عنوان مثال با ایجاد دفاتری از ادارات مختلف در ورودی های منتهی به شهر تبریز می توان از حجم ورود کاربرانی که برای انجام امور اداری مجبور به مراجعه به شهر می شوند را کاست.یا با ایجاد شهرک های اداری در منطقه ی مشخصی از شهر حجم ترددهای اضافی را کاهش داد.مانند شهرک اداری در شهر اردبیل

    مناطق حادثه‌خیز و پرترافیک شهر تبریز می بایست با تشکیل یک کارگروه تخصصی مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.

    در حالی که برخی معتقدند چاره رفع ترافیک کلافه کننده تبریز احداث خیابان های بیشتر است، هزینه ساخت کارخانه سیگار یافته های تازه کارشناسان حمل و نقل نشان می دهد احداث صرف خیابان نه تنها مشکلات ترافیکی تبریز را حل نمی کند، بلکه باعث به اشغال درآمدن سطح زیادی از خیابان ها توسط خودروها و وسایط نقلیه خواهد شد که لازمه آن ایجاد پارکینگ در اقصی نقاط شهر است و این امر نیز به نوبه خود مشکلات زیادی به همراه دارد.

    ضرورت اجرای طرح ترافیک

    هرچند در هسته مرکزی شهر تعداد پارکینگ کافی نبوده و به هیچ وجه جوابگوی تقاضای شهروندان نیست، اما ساخت پارکینگ در این منطقه از شهر توصیه نمی شود.

    ایجاد پارکینگ های جدید در مرکز شهر نه تنها مشکل کمبود پارکینگ را حل نخواهد کرد، بلکه باعث جذب بیشتر خودروها به این منطقه و ایجاد ترافیک سنگین در خیابان ها و معابر اطراف می شود.

    راه حل کاهش ترافیک اجرای طرح محدوده ترافیک می باشد و با اجرای این طرح و کنترل ورود و خروج خودروها به محدوده مرکزی تا حدود زیادی از تراکم منطقه کاسته شده و پارکینگ های موجود می تواند جوابگوی تقاضای مردم باشد.

    باتوجه به این که احداث پارکینگ عمومی آن طور که باید توجیه اقتصادی ندارد و مالک زمین اگر این محوطه را به مغازه تبدیل کند، سود میلیاردی دریافت می کند بنابراین سرمایه گذاران چندان علاقه مند به سرمایه گذاری در این زمینه نیستند، مگر در شرایطی که شهرداری به صورت مشارکتی و با در اختیار گذاشتن زمین مورد نظر یا ارائه تسهیلات تشویقی، آنها را در این امر یاری کند.

    مقوله حمل و نقل عمومی یکی از شاخص های مهم کاهش ترافیک و کم شدن نیاز به پارکینگ بخصوص در بافت مرکزی شهر است، متاسفانه مسئولان در چند سال اخیر آن طور که باید در این رابطه چه در خصوص تامین اعتبارات و تخصیص اتوبوس به شهرهای بزرگ یا تامین اعتبار برای سیستم حمل و نقل ریلی، تراموا، مترو و… اقدامی انجام نداده اند.

    یکی دیگر از راهکارهای کاهش نیاز به پارکینگ اجرای سیستم حمل و نقل یکپارچه و ترکیبی در تبریز عنوان می  شود برای اجرای این طرح تعدادی پارک سوار و چند باب پایانه حمل و نقل عمومی تملک و احداث خواهد شد تا شهروندان برای انجام دادن امور روزمره خود بتوانند از حمل و نقل عمومی استفاده کنند.

    مقالات پیشنهادی برای مطالعه بیشتر :
    نقاشی ساختمان اسلامشهر

    طراحی ویلای مدرن کوچک

    طراحی مدرسه ابتدایی مدرن در ایران

    ساخت کارخانه شکلات سازی

    طراحی رستوران در تبریز

    طراحی باغ کلاسیک

    طراحی باغچبه کلاسیک

    طراحی بالکن کلاسیک

    مراحل ساخت ساختمان دو طبقه
    پروانه ساختمان

    مشارکت در ساخت تنکابن

    طراحی داخلی اتاق خواب

    ساخت سوله سبک در اصفهان

    نوشته های مشابه

    دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.